Verslaving

Ik geef het eerlijk toe. Ik ben verslaafd.

Zo af en toe ontstaat de onbedwingbare behoefte.
Ik kan er niet meer omheen. Ik kan niet zonder.

Vandaag heb ik weer zo’n dag. Een lieve-briefjes-dag.

Overal waar ik kom, verstop ik lieve briefjes voor mijn lief.
Eén tussen een stapel t-shirts en één in de rommelige sokkenla.
In het boek wat hij op dit moment leest en één tussen de stapel boeken op de kast.
Ik moet klaar zijn met verstoppen voor hij het in de gaten krijgt.
Snel verstop ik er nog één onder zijn kussen en in de zak van een winterjas.
Het gniffelend wachten op ontdekking is het allerleukst.
Ontkennen heeft geen zin meer. Lieve-briefjes-dag hoort bij mij.