Waarom?

Ik heb hem vaak gesteld, de verkeerde vraag. In alle communicatie- en commerciële trainingen die ik heb gevolgd en gegeven, wordt het wel een keer behandeld. Op het moment dat je ‘waarom’ vraagt, kan dat als terechtwijzing worden ervaren.
Niet doen dus. Toch doe ik het.
Vanuit mijn diepste binnenste borrelt de vraag naar boven, keer op keer.

Waarom?

Al luisterend word ik benieuwd naar het verhaal achter het verhaal, naar dat wat niét wordt gezegd. Woorden die niet worden uitgesproken, woorden die verborgen en verdoemd zijn, ergens onder de oppervlakte. Ik wil niet horen wat iedereen wil horen.

Ik wil horen wat er ècht speelt, dat wat er ècht toe doet. Nieuwsgierigheid is geen reden, betrokkenheid en een enorme interesse in wat mensen beweegt wel. Waarom je bent zoals je bent, waarom je doet zoals je doet, wat jou heeft gemaakt tot de mens die je bent. Natuurlijk weet ik dat ik ‘waarom’ kan omzeilen, dat ik kan vragen ‘wat maakt dat...’ of ‘wat is de reden dat...’. Alle aangeleerde technieken verdwijnen op het moment dat ik word geboeid. Geboeid door jou en jouw verhaal.

Inmiddels stel ik de vraag steeds minder. Ik gebruik minder woorden.

Ik kijk.
De blik in je ogen, gebaren, houding, mimiek, stembuiging. Soms kan ik bijna zien wat je denkt en voelt. Weerspiegeling van jou. In alles.

Ik hou van echte mensen. Als alles klopt, dat wat je zegt en wat je niet zegt, dan luister ik pas ècht.

Waarom? Omdat.